سهم بقیه...

خب چه اشکالی دارد گاهی مشتی از شادی ات برداری و بپاشی روی زمینی که ادم ها راه میروند؟؟؟

شاید هم بتوانی از آن لبخند های قشنگی که توی کوله ات داری یکی را سهم دختر عابری کنی که معلوم است حال خوبی ندارد!!!

یا مثلا از آن قهقهه های نارنجی ات یکی را به پیرزن خسته ی افتاب سوخته ای بدهی که سر چهار راه لیف هایش را میفروشد؟؟؟

یا اینکه از آن خنده های شیرینت یکی هم سهم دختر کوچکی شود که با کوله سنگینش از مدرسه بر میگردد...

یا قدری امید های نابت را هدیه کنی به پسرکی که سرطان دارد...

یک لبخند ، یک قهقهه ، یک مشت شادی ، قدری از امیدت اینها سهم دیگران نیست از یک تو ؟؟؟

بارونی...

سهم بقیه رو از وجودتون روی زمین یادتون نره....

شکر کردن خدا رو هم به خاطر وجودتون یادتون نره...